Πρώτη εκτός έδρας νίκη της ΑΕΚ στο Αγρίνιο με ανεβασμένες μηχανές

Το ματς στο Αγρίνιο άφησε αρκετά θετικά πράγματα για την ΑΕΚ με κορωνίδα τους τρεις βαθμούς που ήταν και το προαπαιτούμενο. Θετικά υπήρξαν και σε επί μέρους αγωνιστικά ζητήματα που έχουν το ενδιαφέρον τους. Όπως υπήρξαν και κάποια πράγματα προς βελτίωση. Ας τα δούμε όμως με τη σειρά. 

+Είδαμε το καλύτερο διάστημα της ομάδας στη φετινή σεζόν από άποψη δημιουργίας. Στο πρώτο 25λεπτο, σχεδόν μισάωρο, η ΑΕΚ έπαιξε πιο συνδυαστικά από ποτέ φέτος και έβγαλε ποιότητα στη δημιουργία η οποία ήταν το μέχρι στιγμής φετινό της ταβάνι. Καλύτερη εικόνα ακόμα και σε σχέση με τα καλά της διαστήματα στο «Γεντί Κουλέ» με τον ΟΦΗ, αφού σε αντίθεση με την Κρήτη που καρπώθηκε την πολύ καλή πίεση ψηλά, στο Αγρίνιο η ομάδα πόνταρε κυρίως στη γρήγορη ανάπτυξη που είδαμε κατά διαστήματα να βγαίνει στο χόρτο. 

-Είδαμε νεκρά διαστήματα και την ΑΕΚ να ξαναζεί τον κίνδυνο να μην κερδίσει σε αγώνα που πήρε ασφαλές προβάδισμα. Σίγουρα μια ομάδα με 9-10 νέους παίκτες στο αρχικό της σχήμα που καλείται να βρει τα πατήματά της παίζοντας επίσημα παιχνίδια θέλει χρόνο μέχρι να καταφέρει να βρει διάρκεια. Όμως αυτό που πρέπει να καταφέρει να εξασφαλίσει ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς είναι ότι ακόμα και στις μεταπτώσεις της, η ομάδα πρέπει να βρίσκει τρόπο να καθαρίζει τέτοιου είδους παιχνίδια.

+Είδαμε την ΑΕΚ να αντιδρά καλά μετά το γκολ του Παναιτωλικού. Στα τελευταία ματς που δέχτηκε γκολ η «Ένωση» πάθαινε τρικυμία στα αμέσως επόμενα λεπτά, γεγονός που στο Αγρίνιο αποφεύχθηκε. Τουλάχιστον εν μέρει, γιατί υπήρχε και η φάση του 78ου που είδε τον Χριστό φαντάρο μέχρι να απομακρυνθεί η μπάλα τελικά από τους Στάνκοβιτς και Μοχαμάντι. Παρόλα αυτά και κλείδωσε το ματς με 3ο γκολ και τις προϋποθέσεις για να σκοράρει νωρίτερα είχε. 

-Είδαμε την ομάδα να δέχεται γκολ για δεύτερη συνεχόμενη Κυριακή από την ίδια soft τύπου άμυνα μέσα στην περιοχή πάνω στον αντίπαλο. Την περασμένη Κυριακή στην Τούμπα ο Μισελέν έδωσε χώρο στον Μπίσεσβαρ, χθες στο Αγρίνιο ο Βράνιες έδωσε χώρο στον Βέργο που κατάφερε να γυρίσει και να βάλει τον Παναιτωλικό ξανά στο ματς. Χρειάζεται λίγη παραπάνω συγκέντρωση σε αυτό το κομμάτι γιατί είναι πραγματικά κρίμα να δέχεται τέτοια γκολ η ΑΕΚ με φορτωμένη την περιοχή της με αμυντικούς και την άμυνα (σχεδόν) σε ισορροπία. 

+Είδαμε αποτελεσματικά επιθετικά στημένα από την ΑΕΚ. Μια παράμετρος για την οποία στην προηγούμενη σεζόν γίνονταν συζητήσεις επί συζητήσεων για το πόσο δεν αξιοποιούνταν από την ομάδα οι στατικές φάσεις. Ένα γκολ και δυο καθαρές ευκαιρίες με αποκρούσεις αντιπάλων αμυντικών πάνω στη γραμμή, ήταν ο χθεσινός απολογισμός σε ότι αφορά το τι πήρε η «Ένωση» από τις στατικές φάσεις στο Αγρίνιο. Υπενθυμίζεται πως ένα γκολ από στατική φάση είχε σκοράρει και στην πρεμιέρα με τον Ιωνικό. Όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται, υπήρξαν πρόσφατα σεζόν που για να βρει η ΑΕΚ δύο γκολ και τρεις καθαρές ευκαιρίες από στατικές φάσεις, χρειάζονταν 20-25 αγώνες. 

+Είδαμε μια άκρως ενθαρρυντική εμφάνιση από τον Μιλάντ Μοχαμάντι. Ο Ιρανός είναι aggressive, έχει καλά χτυπήματα στην μπάλα, έχει ταχύτητα και με λίγα λόγια δείχνει να έχει όλα αυτά που απαιτεί το πακέτο ενός σύγχρονου αριστερού μπακ μιας μεγάλης ομάδας. Πολύ καλή και η αξιοποίησή του στο παιχνίδι της ομάδας αφού όπως δήλωσε και ο ίδιος μετά το τέλος του αγώνα, έχει δουλευτεί αρκετά στα Σπάτα η κίνηση στην πλάτη του Τσούμπερ και γενικά τα ανεβάσματα των πλάγιων μπακ. 

+Eίδαμε για πρώτη φορά τρίποντο να μπαίνει στο σακούλι της επιστροφής στην Αθήνα. Δεν ήθελε και πολύ να εξελιχθεί σε ψυχολογικό τραύμα η μέχρι χθες αδυναμία της ομάδας να κερδίσει εκτός έδρας. Σε Σαράγεβο, Ηράκλειο και Τούμπα η ΑΕΚ δεν τα κατάφερε να νικήσει, στο Αγρίνιο όμως έσπασε η γκίνια, γεγονός σημαντικό για να κερδίσει η ομάδα χρόνο και ηρεμία προκειμένου να δουλέψει και να εμφανίζεται σιγά-σιγά καλύτερη από πλευράς διάρκειας μετά τη διακοπή. Ανακούφιση, σε κάθε περίπτωση.