Ο Ιβαν Γιοβάνοβιτς δεν ”μασησε” από τα καπνογόνα και έφυγε αλόβιτος από το ντέρμπι αιωνίων, παρά τις πολλες και ηχηρές απουσίες!

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έστησε εξαιρετικά τον Παναθηναϊκό. Μπλόκαρε τον Ολυμπιακό με τις κινήσεις. Δεν μάθαμε βέβαια ποτέ τι θα πετύχαινε η ομάδα του Μαρτίνς στο καλό της διάστημα, λόγω των καπνογόνων.

Οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος τους. Οι συνθήκες επίσης. Από όπου κι αν το έπιανες το ντέρμπι όλα ήταν εναντίον του. φρόντισε όμως να του πάει κόντρα. Να βρει φάρμακο για τις αγωνιστικές παθογένειες και λύσεις στα πολλά προβλήματα απουσιών. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς τα κατάφερε περίφημα.

Ισοπαλία με ισοπαλία έχει διαφορά. Αυτή που απέσπασε ο Παναθηναϊκός από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη ήταν δουλεμένη. Πέρα ως πέρα. Ο Σέρβος τεχνικός δεν είχε τρεις από τις τέσσερις βασικούς της άμυνάς του, δεν είχε τον Κουρμπέλη που θα μπορούσε να καλύψει δυνητικά κάποιον στόπερ, ενώ έλειπε και ο βασικός του γκολκίπερ. Όλα στραβά κι ανάποδα δηλαδή.

Η απορία πριν από το παιχνίδι ήταν αν θα παίξει με τρεις χαφ, ή θα επιχειρήσει κάτι πιο ακραίο με τρεις στόπερ. Πρώτο παράσημο για τον Σέρβο τεχνικό του «τριφυλλιού» το γεγονός πως δεν προσπάθησε να προσαρμοστεί στο σχήμα του Ολυμπιακού. Με 4-2-3-1 θέλει να παίζει, ή 4-4-1-1 για να το πούμε πιο ορθά, με αυτό έπαιξε. Κανένας καθρέφτης του αντιπάλου. Μοναδική διαφορά πως δεν υπήρχε καθαρόαιμο φορ ελλείψει Ιωαννίδη. Πιθανότατα όμως να έπαιζε και πάλι έτσι ο Γιοβάνοβιτς. Με τέσσερις περιφερειακούς.

Ο λόγος ήταν απλός. Σκοπός του Παναθηναϊκού ήταν να πιέζει την πρώτη μπάλα. Να μην αφήνει τον Ολυμπιακό να φτιάξει παιχνίδι από πίσω. Η απουσία του Εμβιλά, η κόπωση του Μπουχαλάκη και τι ντεφορμάρισμα του Καμαρά ήταν στοιχεία που ευνοούσαν αυτή τη σκέψη, η οποία βγήκε στο έπακρο. Ειδικά στο πρώτο μέρος, οι γηπεδούχοι καθυστερούσαν να φτάσουν στην αντίπαλη περιοχή. Λογικό το γεγονός με το οποίος δούλεψε ο Παναθηναϊκός, ο οποίος να μην ήθελε την μπάλα πολλή ώρα στη δική του ζώνη άμυνας.

Μπλοκάρισμα κι από τα καπνογόνα

Ο Ολυμπιακός μπλόκαρε. Ακόμα περισσότερο από το γεγονός πως το σύστημα με δύο φορ, για δεύτερη διαδοχική φορά μέσα στη σεζόν, δεν βγήκε. Δεν μπορούσε η ομάδα του Πειραιά να έχει καλή επιθετική ροή με τον Ελ Αραμπί να πρέπει να φορέσει παπούτσια δεκαριού και να παίζει μακριά από την περιοχή. Μηδενικό φρεσκάρισμα της ενδεκάδας από τον Πέδρο Μαρτίνς πριν από της σέντρα, καθυστέρηση στις επεμβάσεις του από τον πάγκο. Επί της ουσίας, ο Πορτογάλος τεχνικός έκανε το έργο του συναδέλφου του πιο εύκολο.

Μπορούμε να ισχυριστούμε πως ο Πορτογάλος τεχνικός συνεχίζει να είναι σε πολύ κακό φεγγάρι. Η σπουδαία επικράτηση επί της Φενέρ φέρει ασφαλώς και τη δική του υπογραφή, αλλά κι εκεί λάθη υπήρχαν. Λάθη είχαμε και στο ντέρμπι αιωνίων. Οφείλουμε όμως να είμαστε δίκαιοι. Πολλές φορές ένα καλό 15λεπτο με 20λεπτο αρκεί στον Ολυμπιακό για να πάρει τα παιχνίδια που θέλει.

Εκείνο το διάστημα «φώναζε» πως ήταν η εκκίνηση του δευτέρου μέρους. Και η διακοπή «πάγωσε» τον ρυθμό, σταματώντας τις ορδές επιθέσεων, σε ένα χρονικό σημείο που ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να τα έχει χαμένα. Τα καπνογόνα και η διακοπή του β’ μέρους μπορούν κάλλιστα να μπουν δίπλα στους πρωταγωνιστές που σταμάτησαν τους «ερυθρολεύκους». Δηλαδή στον Μπρινιόλι, τον Σάρλια, τον Πούγγουρα, τον Αλεξανδρόπουλο και πολλούς ακόμα. Ο Μαρτίνς δεν ήθελε να αναφερθεί ευθέως στις δηλώσεις του στον κόσμο της ομάδας του για τα καπνογόνα και το πήγε…… πλαγίως. Μίλησε για τη διαιτησία και τα λιγοστά λεπτά καθυστερήσεων. Το ίδιο είναι.

Αυτό δεν αναιρεί όμως πως τακτικά, προπονητικά είχαμε έναν ξεκάθαρο νικητή. Η προπονητική σκακιέρα βάφτηκε… πράσινη, χωρίς καμία αμφιβολία. Ο Γιοβανοβιτς είδες όλες τις μεταγραφές να του βγαίνουν, ήταν που αιφνιδίασε με την επιθετική του άμυνα. Ο Μαρτίνς αυτός που δεν μπόρεσε να αντιδράσει στους γρίφους που βρήκε μπροστά του. Βαθμοί που έχασε ο Πορτογάλος, βαθμός που κέρδισε ο Σέρβος.